مهتاب صبوحانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، ایران
محمد بهاروند - استادیار، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران

مراکز خدماتی بین راهی از جمله تاسیسات حاشیه راه ها هستند که افزایش تعداد آنها در جهت رشد کارایی سیستم حمل و نقل جاده ای کشور و افزایش ایمنی راه ها همواره مورد توجه دولت بوده است. طراحی هدفمند و بهره گیری از الگوهای طراحی همساز با اقلیم می توانند با کاهش دادن هزینه های مصرفی، آسایش حرارتی ساکنین را به طور طبیعی به همراه داشته و خاطره ای خوش از سفر برایشان به ارمغان آورد. این پژوهش برآن است تا با ارایه ی الگوهای طراحی مجتمع اقامتی_استراحتگاهی بر اساس بهره برداری بنا از انرژی های تجدید پذیر، به طرحی جامع جهت خودکفا کردن این نوع بناها از لحاظ تامین انرژی برسد. این در حالی است که امروزه در ساخت این نوع بنا تمامی انرژی متکی به منابع خارج از مجموعه و پر هزینه بوده است. نوع تحقیق حاضر بر اساس هدف کاربردی و به صورت کیفی است که با مطالعه مبانی نظری، تحقیق و شناسایی جامعه و نمونه های مربوط به آن جمع آوری خواهد شد که در ادامه آن با تحلیل اطلاعات بدست آمده و مقایسه آنها با یکدیگر به ارایه راهکارها و الگوهایی در ارتباط با هدف تحقیق می پردازد. به عنوان محصول نهایی این پژوهش ارایه دهنده الگوهای پیشنهادی طراحی اقلیمی مناسب برای مجتمع های بین راهی به منظور ارتقا کیفیت آسایش حرارتی و هم چنین صرفه جویی در انرژی خواهد بود.

صرفه جویی، مصرف انرژی، اقلیم گرم و خشک، استراحتگاه-اقامتگاه بین راهی