جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار گروه معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران
هانیه دولو - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، موسسه آموزش عالی علاء الدوله سمنانی، گرمسار

دغدغه اصلی در هر کنش معطوف به حفاظت، بقای موضوع حفاظت (اثر تاریخی) برای نسل کنونی و نسل های آینده است. بناهای تاریخی تجربه جدیدی از ارتباط انسان با فضاهای سنتی در دوران گردشگری مدرن یا طبیعت گردی است که بازگشت دوباره ی این بناها به جریان زندگی مستلزم تعیین کاربری جدیدو تامین فضاهای جانبی متناسب با ان است. در کشور ما که یکی از غنی ترین سرزمین ها از نظر بهره مندی از میراث و دستاوردهای فرهنگی است و از نمودهای آن شهرسازی و معماری ویژه و شناخته شده، در سطح جهانی هست؛ با توجه به این مطلب که زندگی امروز خود را چگونه می خواهیم و به فردا چگونه می اندیشیم و از گذشته خود چگونه بهره برمی داریم، ساختن شهرها و تولید عناصر معماری از حساسیت خاصی برخوردار است. بر این اساس در این پژوهش سعی داریم با توجه به قابلیت های بالقوه در معماری ایرانی سنتی و ارزش های تاریخی به شناخت طراحی میان افزا برای این اماکن مهم و ارزشمند بپردازیم. مسلما این کار بدون شناسایی عوامل تاثیر گذار، شناخت ارزش های معماری گذشته ایرانی دوره اسلامی امکان پذیر نخواهد شد. داده ها از طریق منابع کتابخانه ای و پژوهش های معتبر در این زمینه جمع آوری شده و روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی است.

طراحی میان افزا، ارزش های تاریخی، معماری سنتی، معماری ارزشمند ایران