اکرم اخوت عراقی - آموزگار پایه ششم، دبستان باقر العلوم

هدف هر نظام تعلیم و تربیت، آماده سازی و ساختن انسانها از ابتدای تولد در پرتو ملاک هایی است که دست اندرکاران تعلیم وتربیت تربیت برای تعیین ویژگی های شخصیت وی طبق روش معینی که با فلسفه آن گروه وتحقق اهداف زندگی آنها سازگار باشد وضع کرده اند بشر دو نوع شیوه تربیتی می شناسد الهی و انسانی، شیوه الهی از جانب خدای سبحان و شیوه انسان ساخته بشر است. یکی از مسایل بسیار مهم تربیتی در آموزش و پرورش کودکان و نوجوانان مسیله تشویق و تنبیه است این موضوع از دیرباز توجه متخصصان تعلیم و تربیت، روانشناسان، اولیاء و مربیان را به خود جلب کرده است. خداوند تبارک و تعالی در قرآن مجید سوره بقره می فرماید : ای پیامبر به کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بشارت بده که جایگاه آنان در قیامت، باغستان هایی است که نهرهای آب در آن جاری است. حضرت علی علیه السلام در فرمان تاریخی خود به مالک اشتر که او را به فرمانروایی مصر برگزیده بود، دستور می دهد: مبادا نیکوکار و بدکردار پیش تو یکسان باشند، زیرا چنین روشی نیکوکار را از کردار نیک دور ساخته و بدکردار را به کار بد سوق می دهد.یکی از روش های موثر در تربیت، تشویق کارهای خوب کودک است. تشویق در روح و روان کودک اثر می گذارد و او را به انجام اعمال نیک تحریض و ترغیب می کند.

تشویق، تنبیه، عزت نفس