منیژه مسگری - کارشناس ارشد مشاوره خانواده آموزش و پرورش ناحیه تبادکان مشهد ایران
محدثه مسگری - دانشجوی ارشد مشاوره توانبخشی دانشگاه آزاد اسلامی قوچان ایران
نسرین نداف - کارشناس ارشد مشاوره مدرسه آموزش و پرورش ناحیه تبادکان مشهد ایران

هدف: این پژوهش جهت بررسی اثربخشی گروه درمانی وجودی بر ارتقاء رضایتمندی زوجین انجام شده است. روش: جامعه آماری شامل تمام مراجعه کنندگان زنی هستند، که در زمستان 19 و بهار سال 9911 به کلینیک های سطح شهر مشهد برای درمان یا بهبود روابط زناشویی خود مراجعه کرده اند، در انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شده است. اعضاء از جهت عواملی مانند سن، تحصیلات، مدت زمان تاهل، تعداد فرزندان و نداشتن سابقه جدایی همتراز شدند. با هر یک از اعضا مصاحبه ای صورت گرفت و به طور تصادفی91زوج از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دوگروه قرار داده شد. از هر دو گروه در مقاطع پیش و پس از درمان پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ گرفته شد. درگروه آزمایش گروه درمانی وجودی اجرا گردید و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. نتایج با استفاده از تحلیل کوواریانس یک متغیره بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد گروه درمانی وجودی با عدم درمان تفاوت معناداری (p= 0000)دارد.

گروه درمانی، گروه درمانی وجودی، رضایتمندی زناشویی