محمدجواد اصغری ابراهیم آباد - گروه روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
نسیبه منصوری - گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بردسکن، بردسکن، ایران
احمد منصوری - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

خشونت خانگی یکی از مهمترین موضوعات بهداشتی جهان به حساب میآید که سلامتروانی و جسمانی بسیاری از انسانها را به مخاطره انداخته است. خشونت خانگی در همه گروههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، قومی و مذهبی اتفاق میافتد و عوامل مختلفی در بروز، تشدید و تداوم آن نقش دارند. از سوی دیگر، ناگوییخلقی به عنوان نقص در مولفههای شناختی پاسخ هیجانی با مشکلات ارتباطی متعددی از جمله خشونت خانگی و آزاردیدگی از طرف همسر رابطه دارد. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف مقایسه ناگویی خلقی و آزاردیدگی از طرف همسر در زنان شاغل و خانهدار انجام گردید. بدین منظور، در یک پژوهش پس رویدادی (علی-مقایسه ای)، تعداد 89 زن شاغل و تعداد 96 زن خانهدار به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه همسرآزاری و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو در میان شرکتکنندگان اجرا گردید. دادههای پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS22 و با استفاده از آزمون t گروه های مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین دو گروه زنان شاغل و خانهدار در شاخص کلی همسرآزاری و همچنین مولفه های خشونت عاطفی و جنسی تفاوت معنادار وجود دارد. در حالیکه تفاوتی بین دو گروه در مولفه خشونت جسمی وجود ندارد. همچنین، تفاوت معناداری بین دو گروه زنان شاغل و خانهدار در شاخص کلی ناگویی خلقی و مولفه های تفکر با جهتگیری خارجی، دشواری در تشخیص احساسها و دشواری در توصیف احساسها وجود دارد. در مجموع، نتایج نشان داد که زنان بیکار آزاردیدگی و ناگویی خلقی بیشتری نسبت به زنان شاغل تجربه میکنند.

ناگویی خلقی، آزاردیدگی، زنان شاغل و خانه دار