مهیار داریوندپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد،
رضا دهملایی - استادیار،
حسین ناصری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد،

در پژوهش حاضر، ریزساختار و رفتار خوردگی ناحیه متاثر از حرارت درشت دانه فولاد کم آلیاژ استحکام بالا HSLA-100 مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، جوشکاری در سه حرارت ورودی متفاوت و با استفاده از فرایند قوس تنگستن گاز انجام شد. به منظور بررسی ریزساختاری، از میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده گردید. همچنین، به منظور ارزیابی رفتار خوردگی ناحیه متاثر از حرارت، آزمون پلاریزاسیون سیکلی مورد استفاده قرار گرفت. تصاویر میکروسکوپ نوری و الکترونی نشان داد که ریزساختار فلز پایه شامل مارتنزیت تیغه ای به همراه بینیت پایینی و جزایر مارتنزیت/ آستنیت ( M/A ) و ریزساختار نواحی متاثر از حرارت شامل بینیت دانه ای و جزایر مارتنزیت/ آستنیت بود. مشخص شد که با افزایش حرارت ورودی، اندازه دانه های آستنیت اولیه افزایش یافت و به دنبال آن، ابعاد بسته های بینیتی بزرگ تر شد. به علاوه، به علت کاهش سرعت سرد شدن، ابعاد جزایر مارتنزیت/ آستنیت کاهش یافت و توزیع آنها در زمینه با کاهش مواجه گردید. نتایج آزمون پلاریزاسیون سیکلی نشان داد که در در هر سه حرارت ورودی، لایه رویین تشکیل شده بر سطح فولاد حین روبش معکوس شکسته شده و منحنی خوردگی تمامی نمونه ها دارای حلقه پسماند مثبت بود. به علاوه، با افزایش حرارت ورودی، پتانسل خوردگی کاهش یافت که نتیجه آن، کاهش مقاومت در برابر خوردگی بود.

فولاد HSLA-100 ، ناحیه متاثر از حرارت، بینیت دانه ای، مارتنزیت تیغه ای، آزمون پلاریزاسیون سیکلی