خلیل ولیزاده کامران - دانشیار، سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی، دانشگاه تبریز

دمای سطح زمین یک پارامتر کلیدی در فیزیک سطح زمین به خاطر پروسه چرخش آب و انرژی در اتمسفر می باشد که نقش مهمی را در مطالعات علمی متنوعی از قبیل اکولوژی، هیدرولوژی و تغییر کره زمین ایفا می کند. سنجش از دور حرارتی روش خاصی را برای استخراج دمای سطح زمین در مقیاس های منطقه ای و جهانی ایجاد می کند، زیرا بیشتر انرژی آشکار شده توسط سنجنده در منطقه ی طیفی مستقیما از سطح زمین ساطع می شود. در دهه اخیر بسیاری تلاش ها برای ابداع روش هایی برای به دست آوردن دمای سطح زمین از طریق داده های سنجش از دوری صورت گرفته است و پیشرفت های قابل توجهی انجام گرفته است. ماهواره لندست 3 8 به دلیل داشتن دو باند حرارتی در محدوده 11/30- , 10/30 , 12/30- , 11/30 و در دسترس بودن تصاویر آن امروزه منبع بسیار خوبی برای برآورد دمای سطح زمین می باشد. در تحقیق حاضر دمای سطح زمین برای شهر تهران به دو روش اسپلیت ویندو و سبال محاسبه شد. نقشه های به دست آمده بیانگر این مطلب است که دمای سطح زمین در شهر تهران در زمین های بایر و فرودگاه زیاد و در مناطق با پوشش گیاهی بیشتر کم می باشد. سپس برای ارزیابی روش ها خطای آنها محاسبه روش سبال با خطای 1.17 ͦC نسبت به روش اسپلیت ویندو با خطای 3.12 ͦC برای محاسبه دمای سطح زمین مناسب تر استشد و با داده های ایستگاه های هواشناسی منطقه مورد مطالعه مقایسه شد. نتایج نشان می دهد که در این منطقه روش سبال با خطای 1.17 ͦC نسبت به روش اسپلیت ویندو باخطای 3.12 ͦC برای محاسبه دمای سطح زمین مناسب تر است.

سنجش از دور حرارتی، دمای سطح زمین، لندست 8، اسپلیت ویندو، سبال