صدیقه کیانی سلمی - عضو هیات علمی گروه جغرافیا و اکوتوریسم دانشگاه کاشان

جوامع روستایی به دلیل ارتباط تنگاتنگ با محیط طبیعی و نیز داشتن توانایی محدود از دیرباز در مقایسه با جوامع دیگر، بیشتر در معرض نیروهای مخرب طبیعی قرار داشته اند. در این بین مهاجرت های روستایی که زمینه ساز نابودی کامل شکوفایی ملی و از دست دادن آزادی است که به انحطاط تمدن روستاها منجر می شود. تمدنی که ضامن قانون شهروندی وحفظ حرمت انسان است می تواند متاثر از بروز بلایای طبیعی باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خشکسالی بر مهاجرت های روستا شهری در منطقه شرق جلگه زاینده رود است. جامعه آماری پژوهش 34786 سرپرستان خانوار است که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ای به تعداد 467 نفر محاسبه گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته است و ابزار تحلیل داده ها نرم افزار SPSS می باشد. در این پژوهش علاوه بر کاربرد آمار توصیفی از آزمون های تی تک نمونه ای و تی زوجی برای پاسخگویی به فرضیات پژوهش استفاده گردیده است. از یافته ها می توان نتیجه گرفت بجز دهستان قهاب شمالی، در سایر دهستان های مورد مطالعه موارد مهاجرت بر اثر بحران آب بیشتر از مهاجرت بخاطر سایر عوامل مانند الگو گرفتن از دیگران و ناکافی بودن خدمات بوده است. وجود میانگین های بالا حاکی از برآورد تاثیرپذیری زیاد مهاجرت بخاطر کمبود آب در منطقه می باشد

آسیب پذیری، توسعه روستایی، خشکسالی، مخاطرات طبیعی، مهاجرت