حریر صدرایی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل ونقل- دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
محمدعلی عاشوری دهنه سری - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری- دانشگاه تهران
وحید علی قارداشی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل ونقل- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

ایستگاهها در شبکه حمل ونقل همگانی، به عنوان یکی از زیرساختهای مهم توسعه شهری محسوب میشوند. زیرساختی که وظیفه انتقال و توزیع مسافرین را در بالاترین سطح از راحتی، امنیت و آسایش بر عهده دارد. با توجه به انعطاف کمتر زیرساختهای ریلی، هزینه های زیاد و طولانی بودن فرآیند تهیه طرح، احداث و بهرهبرداری از ایستگاههای ریلی، این فرآیند را به پروژههایی میان مدت و یا بلندمدت تبدیل کرده است. بر این اساس، کاملا مشهود است که ایستگاههای مسافری حمل ونقل ریلی انبوه بر، میبایست به عنوان یک زیرساخت پرهزینه و باارزش، در تعامل با سایر زیرساختهای یک شهر، از جمله سیستم های حمل ونقل درون شهری و بصورت چندوجهی مکانیابی و طراحی گردند. مکانیابی بهینه ایستگاه مسافری راه آهن از میان گزینههای موجود در شهر رشت، هدفی است که در این پژوهش دنبال خواهد شد. روش پژوهش برای دستیابی به مکان بهینه بدین شکل است که ابتدا به شناخت کلی از ویژگیهای شهری و حمل ونقلی شهر رشت به عنوان نمونهی موردی پرداخته خواهد شد. سپس بر مبنای معیارهای مکانیابی ایستگاه مسافری راه آهن، چندین مکان مناسب برای ایجاد ایستگاه مسافری پیشنهاد و در نهایت با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی دادهها (DEA)، کارایی گزینههای پیشنهادی محاسبه و مکان بهینه انتخاب خواهد شد.

مکانیابی،ایستگاه راه آهن، شهر رشت، تحلیل پوششی دادهها، DEA