مهرداد فرهادی منش - گروه مهندسی شیمی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
امیر منصوری زاده

در این پژوهش اثر پلی وینیل پیرولیدن بر ساختار و کارایی غشاهای متخلخل پلی سولفون برای رطوبت زدایی از جریانات گازی بصورت آزمایشگاهی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. لذا با افزودن پلی وینیل پیرولیدن به محلول پلیمری غشاهای متخلخل الیاف توخالی پلی سولفون به روش جداسازی فازی ساخته شده اند. غشاها در ماژول تماس دهنده غشایی قرار گرفته و برای جذب رطوبت از جریان گازی با پلی وینیل پیرولیدن مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج تست تراوایی نیتروژن غشاها نشان داد متوسط اندازه حفره تقریبا 112 نانومتر و تراوایی کلی 16900 GPU می باشند. غشاهای تولید شده دارای درجه تخلخل کلی تقریبی %85 می باشند که بدلیل ساختار بند انگشتی و بسیار باز با درصد فضای خالی بالا می باشد. با افزودن پلی وینیل پیرولیدن فشار مرطوب شدن غشاها از 450 به 600 کیلوپاسکال افزایش یافته است. بدلیل ساختار با حفرههای بند انگشتی کوچکتر و لایه اسفنجی ضخیم تر غشاهای تولید شده با پلی وینیل پیرولیدن دارای فشار تخریب بالاتری می باشند. نتایج تست جذب رطوبت در تماس دهنده غشایی نشان داد که شار جذب رطوبت با افزایش شدت جریان فاز مایع افزایش می یابد

غشا، پلی ونیلپیرولیدن، پلی سولفون، متخلخل، رطوبت زدایی