میلاد مطوری محمره یی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
محمد محمودیان شوشتری - استاد مهندسی عمران، دانشگاه شهید چمران اهواز

امروزه علاوه بر بهره برداری بی رویه از آب های زیرزمینی که باعث افت شدید سطح آب شده است، فعالیت های کشاورزی، صنعتی و شهری، آلاینده های مختلفی را به سفره های زیرزمینی تحمیل می کنند. با توجه به اهمیت دشت رامهرمز در تامین آب کشاورزی، شرب و صنعت منطقه، از مدل دراستیک جهت ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی استفاده شده است. مشخصه های موثر در مدل دراستیک در ارزیابی آسیب پذیری سفره آب زیرزمینی شامل عمق تا سطح ایستابی، تغذیه خالص، محیط آبخوان، جنس خاک، توپوگرافی، محیط غیراشباع و هدایت هیدرولیکی آبخوان می باشند، تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق هفت لایه فوق، نقشه 3.9 ArcGIS که به صورت هفت لایه در نرم افزار نهایی آسیب پذیری آبخوان نسبت به آلودگی، با تقسیم بندی به 5 محدوده خطر شامل کلاس های بدون خطر آلودگی، آسیب پذیری خیلی کم، کم، کم تا متوسط و متوسط تا زیاد تهیه و شاخص دراستیک برای کل منطقه دشت رامهرمز واقع در استان خوزستان بین 63 تا 157 برآورد شد.. از نظر وسعت می توان گفت که حدود 24/81 درصد دشت در کلاس خطر آلودگی خیلی کم، حدود 57 درصد دشت در کلاس کم، 9/34 درصد در کلاس متوسط و 7/65 درصد سطح دشت در کلاس متوسط تا زیاد و تنها 1/17 درصد سطح دشت در کلاس زیاد قرار می گیرد.

آلودگی، مدل دراستیک، آب های زیرزمینی، دشت رامهرمز،آسیب پذیری