نرجس اکاتی
عباس اسماعیلی ساری - گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

زمینه و هدف: اطلاعات درباره تاریخچه مواجهه افراد و پایش میزان جیوه بدن را می توان از طریق تجزیه بخش های طولی مختلف تارهای مو بدست آورد. هدف از این تحقیق ارزیابی تغییرات جیوه در طول مو طی 6 ماهه گذشته و میزان جذب روزانه جیوه در زنان ساکن شهرهای بندرعباس، بوشهر و ماهشهر است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی و پرسشنامه ای، تعداد 43 نمونه موی بلند به صورت کاملا تصادفی از زنان در خانواده های صیاد و غیر صیاد جمع آوری گردید. میزان جیوه توسط دستگاه پیشرفته آنالیز جیوه (LECO AMA , USA) مدل 254 با روش استاندارد ASTM به شماره D-6722 تعیین گردید. یافته ها: میانگین کل جیوه مو 2/31μg/g بدست آمد آزمون ANOVA نشان داد که بین غلظت های جیوه در قطعات مختلف موی زنان تفاوت معنی داری وجود ندارد. میانگین جذب روزانه جیوه 0/24μg/kg/day بدست آمد. متغیرهای سن، مصرف ماهی، شهر محل سکونت، خانواده صیاد یا غیر صیاد بر روی میزان جذب روزانه جیوه موثر بودند، اما اثر تعداد دندان های پر شده با آمالگام بر روی میزان جذب روزانه جیوه از لحاظ آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: در 6 ماهه گذشته، روند جذب متیل جیوه در افراد مورد مطالعه ثابت بوده است. میزان جذب روزانه جیوه در 23 درصد از زنان مورد مطالعه از حد راهنمای JECFA فراتر بود. بنابراین با توجه به خطرهای احتمالی ناشی از مواجهه با جیوه، مطالعات ارزیابی ریسک جیوه با در نظر گرفتن همه مسیرهای مواجهه با آن در این مناطق ضروری به نظر می رسد.

جیوه، مو، زنان، پایش زیستی