محبوبه خسروی - دکترای برنامه ریزی درسی، دانشگاه علامه طباطبایی
کوروش فتحی واجارگاه - استاد دانشگاه شهید بهشتی
حسن ملکی - دانشیار گروه برنامه ریزی درسی, دانشگاه علامه طباطبایی
داریوش نوروزی - دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی

این مقاله ضمن ارایه مدل مناسبی برای بررسی نوآوری های برنامه درسی، به آسیب شناسی نوآوری در مدل های مختلف پذیرش نوآوری در برنامه درسی می پردازد. هدف پژوهش بررسی و واکاوی وضعیت نوآوری های برنامه درسی در مرحله اجرا است. برای این منظور پس از بررسی عوامل و عناصر موثر بر پذیرش نوآوری در برنامه درسی نظام آموزش عالی ایران با استفاده از روش پیمایشی، مدل پذیرش نوآوری در برنامه درسی را در میان 179 نفر از اعضاء هیات علمی دانشگاه های مختلف تهران که در اجرای آیین نامه بازنگری برنامه درسی مشارکت داشته اند، اجرا شد. تحلیل داده های گردآوری شده از پرسشنامه مذکور نشان می دهد که آیین نامه بازنگری برنامه درسی دانشگاه های کشور در عمل مورد پذیرش قرار نگرفته است. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که نوآوری های برنامه درسی در آموزش عالی برای اجرا باید به مولفه های متعددی توجه داشته باشند

برنامه ریزی درسی، نوآوری های برنامه درسی، مدل پذیرش نوآوری در برنامه درسی، آیین نامه بازنگری برنامه درسی