مسعود حسینچاری - دانشیار روانشناسی تربیتی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز
آناهیتا مهرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز

خواندن، در جایگاه یکی از مهارت های چهارگانه زبان آموزی، همواره توجه پژوهشگران حوزه های گوناگون، از جمله تعلیم و تربیت، را به خود جلب کرده است. خواندن، از ابزارهای مهم فهمیدن در دنیای کنونی است و دانش آموزان از آغاز سوادآموزی تا پایان دوران تحصیل خود، همواره با خواندن درگیر هستند. از این رو، توجه به ابعاد مختلف توانایی خواندن، از مهمترین وظایف دست اندرکاران تعلیم و تربیت است. هدف مطالعه حاضر، بررسی و انطباق شاخص های روانسنجی پرسشنامه نگرش مقدماتی به خواندن (مک کنا و کی یر) است. بدین منظور، ساختار عاملی و پایایی مقیاس یادشده بررسی شد. مشارکت کنندگان، 387 دانش آموز پسر دوره ی راهنمایی شهر شیراز بودند که به روش هدفمند (تعمدی) انتخاب شدند. این دانش آموزان در دو مدرسه ی راهنمایی، یک آموزشگاه دولتی (عادی) و یک آموزشگاه استعدادهای درخشان، تحصیل می کردند؛ از آموزشگاه استعداهای درخشان 201 و از آموزشگاه عادی186دانش آموز پایه های اول تا سوم راهنمایی پرسشنامه ی نگرش مقدماتی به خواندن (مک کنا و کی یر) را تکمیل کردند. برای بررسی روایی، از روش تحلیل عاملی اکتشافی توام با چرخش واریماکس استفاده شد. شاخص های مرتبط با کفایت نمونه و متغیرها برای تحلیل عاملی رضایتبخش بود. پس از اجرای تحلیل عاملی، دو عامل نگرش به خواندن آموزشی و نگرش به خواندن تفریحی استخراج شد که 47/42 درصد از واریانس را تبیین میکردند؛ همچنین، بررسی پایایی پرسشنامه نیز ضرایب آلفا 0/77 برای کل مقیاس را به دست داد. در نگاهی کلی، نتایج پژوهش نشان داد که پرسشنامه ی نگرش مقدماتی به خواندن برای سنجش این نگرش در میان دانشآموزان پسر دوره راهنمایی مناسب است و تا حدودی میتواند نیازهای حال حاضر را برآورده کند.

استعداد درخشان، خواندن، دانش آموزان روان سنجی، مقیاس نگرش به خواندن