پیمان اخوان - استادیار، مجتمع مدیریت و فناوریهای نرم، دانشگاه مالک اشتر
میرعلی سیدنقوی - استادیار - دانشکده مدیریت و حسابداری - دانشگاه علامه طباطبایی
احمد ابراهیمی طالقانی - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران
آرش بخشا - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت

تحقیق حاضر با هدف شناخت بهتر فضای کار آفرینی در صنایع خودروسازی و ارایه مدلی جامع در مورد فرآیند شروع به کار آفرینی صورت گرفته است. مدل ارایه شده حاصل از مصاحبه و بررسی موردی کار آفرینان در صنعت قطعه سازی خودرو در ایران بوده و بیشتر حاصل از مشاهده مستقیم شیوه کار کار آفرینان است تا مطالعات تیوریک قبلی. در این مدل شروع به کار آفرینی حاصل از فراهم آمدن هم زمان پتانسیل کارآفرینی، تمایل به کار آفرینی و در اختیار داشتن ایده برشمرده می شود و عوامل موثر بر این متغیرها در سه دسته ویژگی های شخصیتی، سوابق و عوامل محیطی (نگرشی ترکیبی از منظر روانشناسی، جامعه شناسی و محیط اقتصادی نشان داده می شوند. این تحقیق از نظر هدف، تحقیقی کاربردی است و از نظر روش، تحقیقی توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، صنایع قطعه سازی در صنعت خودرو و روش نمونه برداری تصادفی بوده و تعداد نمونه با استفاده از روشهای آماری، 30 مورد برآورد شده است. جهت سنجش پتانسیل کارآفرینی و متغیرهای بکار گرفته شده در مدل، از ابزار پرسشنامه استفاده گردیده و میزان پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 82٪ برآورد شده است. نتایج حاصل از تجریه و تحلیل نشان داد که ویژگی تمایل و علاقه شدید به کار با درصد بسیار بالایی (72/47) در بین کار آفرینان قطعه سازی در صنعت خودرو دیده می شود. همچنین در اکثر موارد کار آفرینان جهت استخدام پرسنل، برجستگی های فردی (/73) و پس از آن دانش فنی فرد (617) و سابقه کار و ساختار سازمانی (617) را مد نظر قرار داده است. از سوی دیگر بهترین انگیزاننده مورد استفاده کار آفرینان در مورد پرسنل، به ترتیب پاداش مالی (٪94)، ایجاد منزلت (53) و یا فراهم آوردن زمینه ارتقاء (./47) در کار بوده است. در انتها با توجه به نتیجه گیری و یافته های بدست آمده تعریف بومی کارآفرینی ارایه گردیده است

کارآفرینی، کارآفرین ایرانی، مدل کارآفرینی، پتانسیل کار آفرینی، تمایل به کار آفرینی