مهدی نقی زاده - استادیار دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر
محمود غلامی شبستری - دانشجوی دکترای فیزیولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد.
محدثه شمس الدین سعید - دانشجوی دکترای زراعت، دانشگاه زابل

به منظور بررسی اثر تنش شوری بر برخی رفتارهای فیزیولوژیکی گیاه زعفران، سه توده بومی جمع آوری شده از شهرستان های گناباد فردوس و تربت حیدریه تحت اثر شوری آب آبیاری با مقادیر هدایت الکتریکی0/5و3و6و9و12 دسی زیمنس بر متر طی دو سال آزمایشی در زیر یک محافظ باران و در گلدان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات شوری یزد انجام شد که سه سطح توده بومی و پنج سطح شوری در آن ها به صورت فاکتوریل توزیع شدند. پس از سبز شدن یکنواخت بنه ها، به تدریج و با فواصل زمانی هفتگی، آب شور با هدایت الکتریکی موردنظر برای آبیاری هر گلدان اضافه شد و کسر آبشویی 30 درصد برای کنترل شوری خاک اعمال گردید. نتایج نشان داد که با افزایش میزان شوری، محتوی نسبی آب6/26 درصد، وزن خشک اندام هوایی19/80 درصد تعدادکل برگ 17/042درصد وزن خشک بنه 49/42 درصد، غلظت قندهای احیاکننده در بنه و برگ 43/36و23/72 درصد کاهش و میزان نشت یونی غشاء سلولی در بنه و برگ 34 و 27 درصد، غلظت یون سدیم 70 درصد، نسبت سدیم به پتاسیم66/66 درص د و غلظت پرولین در برگ 2/88 برابر نسبت به شاهد افزایش یافت، که در اکثر موارد این نوسانات با اعمال تنش 3 دسی زیمنس بر متر آب آبیاری مشاهده می گردد . نتایج همچنین نشان داد که توده بومی گناباد ازنظر صفات رشدی مثل تعداد کل برگ، وزن خشک اندام هوایی و تعداد کل بنه نسبت به دو توده دیگر برتری دارد اما ازنظر مقدار کلروفیلbمجموع کلروفیلa,b توده بومی فردوس از برتری نسبی برخوردار است.

بنه، خاک شور، خصوصیات بیوشیمیایی، رشد رویشی