اسماعیل رادگهر - کارشناس ارشد عمران سازه دریایی، دانشگاه امیرکبیر(پلی تکنیک)تهران،شرکت ملی نفت ایران
ناهید موتمنی - کارشناس ارشد معماری و شهرسازی،دانشگاه آزاد تهران مرکز

استفاده از استانداردهای مدیریت پروژه در پروژه ها می تواند به کاهش تنش ها و مشکلات درون پروژه کمک کند. البته معمولا در پروژه های بزرگ نفت و گاز با شرح عملیات وسیع و یا با گستردگی عملیات اجرایی قطعا موارد اختلافی ناشی از عدم شفافیت مدیریت های هر بخش پیش می آید.در این مقاله، عوامل شکست پروژه های عمرانی ابنیه ای در سطح صنعت نفت بررسی و براساس استاندارد PMBOKدسته بندی می گردد. در این طبقه بندی عوامل شکست هر بخش در قالب حوزه هایی که دهگانه استاندارد PMBOK مشخص و با بهره گیری از روش ترکیبی آنتروپی شانون و TOPSIS و بر مبنای تصمیم گیری چند شاخصه و مقایسه با داده کاوی مشکلات ، طبقه بندی و اولویت بندی می شود و عواملی را که از ضریب احتمال بالاتری برای اختلال و یک شکست پروژه دارند شناسایی و از بروز آنها جلوگیری شود. بر این اساس، با در نظر گرفتن پروژه های مشابه می توان بر مبنای اولویت ارایه شده، پیش بینی های لازم را در برنامه ریزی های لحاظ کرد و از اثرات وقوع آنها جلوگیری کرده و یا در صورت مواجهه آمادگی مقابله با آنها را داشت. با توجه به نتایج حاصل از محاسبات بر مبنای تصمیم گیری چند شاخصه و مقایسه با داده کاوی و استفاده از آنتروپی شانون و تکنیک TOPSIS در اولویت بندی مشکلات عوامل شکست پروژه های ابنیه ای براساس حوزه های دانش ده گانه، مطرح شده PMBOK و طبق نظرات خبرگان درگیر پروژه ها در سطح صنعت نفت مشخص گردید که مدیریت منابع انسانی بیشترین تاثیر را در عوامل شکست پروژه ها دارد و همچنین به ترتیب مدیریت تدارکات، مدیریت یکپارچه و مدیریت محدود بترتیب از دیگر عوامل دخیل در شکست پروژه های سطح صنعت نفت می باشد .

قرارداد، مدیریت پروژه، نظام نامه،استاندار PMBOK،روش TOPSIS