حسنعلی آقاجانی - عضو هییت علمی دانشگاه مازندران
محسن پازواری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری دانشگاه کمال الملک نوشهر

توریسم یکی از اموری است که در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته و توجه به آن روز به روز بیشتر می شود. در دنیای امروز توریسم بزرگترین منابع تجاری بین المللی و از نظر اقتصادی بسیار مهم و پرارزش شده است. کشورهای جهان جهت دستیابی به این منبع تجاری برنامه های بلندمدت و متفکرانه ای را تهیه دیده اند که در این امر به موفقیت های قابل توجه ای دست یافتند. در این رهگذر برنامه ریزان شهری کشورمان بخصوص شهرهایی که دارای چشم انداز زیبای طبیعی یا تاریخی بودند در سال های اخیر متوجه چنین منبعی شده اند. شهرهای استان مازندران بخصوص شهرهای ساحلی از سال های پیش پذیرای توریسم بودند که با افزایش توریسم در برخی از آن ها نظیر بابلسر رفته رفته اثرات مثبت و منفی توریسم بر روی مسایل مختلف و از همه مهمتر بر روی کاربری اراضی شهری نمایان شده است.شهر بابلسر در سرشماری نفوس و مسکن در سال 1390، 124323 نفر جمعیت داشته است. این شهر از بدو تشکیل خود در مرحله مشخص در بستر جغرافیایی خود توسعه یافته و کماکان پذیرای توریسم بوده است.بررسی های میدانی و مرور آمار و اطلاعات مربوط به این شهر نشانه هایی از ناپایداری کاربری اراضی شهری دارد. ناپایداری های موجود تا چه میزان با توریسم و ازدیاد آن رابطه دارد برای پاسخ به این سوالات و آزمون فرضیه های پژوهش وضع موجود کاربری اراضی شهر مورد بررسی قرار گرفته اند که نتایج پژوهش نشان دهنده عدم وجود طرح جامع منظم شهری و توریستی و بی توجهی مسیولان شهری باعث این ناپایداری شده است.

اثرات توریسم، کاربری اراضی، شهر بابلسر