بهمن خدادادی - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

یادگیری منشا اصلی مزیت رقابتی است. یادگیری برای تغییر است، قابلیت یادگیری سازمانی، مجموعه ای از منابع یا مهارت های ملموس و غیر ملموس است که فرآیند یادگیری سازمانی را تسهیل می نماید. سرمایه فکری مجموعه ای از دارایی های دانش محور است که به یک سازمان اختصاص دارند و در زمره ویژگی های آن محسوب می شوند و از طریق افزودن ارزش به ذی نفعان کلیدی سازمان، به طور قابل ملاحظه ای به بهبود وضعیت رقابتی سازمان منجر می شود. پژوهش حاضر به بررسی ارایه الگوی ساختاری یادگیری سازمانی براساس سرمایه فکری در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان چهارمحال و بختیاری پرداخته است. روش پژوهش از نوع الگوی ساختاری تحلیل مسیر است. جامعه مورد مطالعه، کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان چهارمحال و بختیاری به تعداد 180 نفر بودند که با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان (1970) تعداد 123 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزارهای اندازه گیری پرسشنامه های استاندارد یادگیری سازمانی واتکینز و مارزیک (2002) و پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بنتیس (1997) بودند. میزان پایایی برای پرسشنامه یادگیری سازمانی 0/84 و میزان پایایی پرسشنامه سرمایه فکری 0/91 می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر استفاده شده است. نتیجه تحلیل مسیر بیانگر این است که رابطه معنا داری بین ابعاد یادگیری سازمانی و سرمایه فکری برقرار است و بیشترین اثر مستقیم را می توان تحت عنوان اثر مستقیم یادگیری در سطح سازمانی در بعد یادگیری سازمانی بر سرمایه فکری عنوان نمود. و سرمایه انسانی به عنوان مهمترین شاخص سرمایه فکری در این مدل شناخته می شود.

یادگیری سازمانی، سرمایه فکری، کارکنان اداره کل ورزش و جوانان