راضیه جان محمدی - کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران-آب دانشگاه زابل
محمودرضا ملایی نیا - استادیارگروه مهندسی عمران دانشگاه زابل

سرعت باد، دما و رطوبت عوامل مهمی هستند که بر نرخ تبخیر از سطح آب در مناطق بادخیز بسیار تاثیرگذارند. یکی از راه های کاهش سرعت باد استفاده از بادشکن های زنده است. بادشکن های زنده یا درختی موانعی هستند که در برابر باد و عمود برجهت باد ایجاد می شوند که می توانند سرعت باد را کاهش و جهت باد را عوض کنند. توانایی هر بادشکن زنده بسته به نوع بادشکن ، طول ، عرض ، تراکم و نحوه قرار گرفتن آنها به صورت عمود یا مایل برجهت باد ،در کاهش سرعت باد متفاوت می باشد. در این مقاله توانایی بادشکن درختی اکالیپتوس بر کاهش سرعت باد، دما و تغییر رطوبت موردبررسی قرارگرفته است. نتایج نشان داد که درختان اکالیپتوس میتوانند سرعت باد را تا فاصله 90 متر بعد بادشکن ها کاهش دهند. بیشترین میزان کاهش سرعت باد در فاصله 15 و 30 متری بعد بادشکن ها و در فاصله 15 متری قبل بادشکن ها می باشد. و دما در قبل و بعد بادشکن اکالیپتوس کاهش یافته است. رطوبت در قبل و بعد بادشکن ها به طورکلی افزایش یافته است که بیشترین میزان افزایش رطوبت در فاصله 2H و H4 بعد بادشکن ها می باشد.

بادشکن زنده، سرعت باد، تبخیر