نازیلا کاردان - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
فرهاد امن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- سازه های هیدرولیکی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

هر مانعی که بر سر راه جریان قرار گیرد و باعث شود تا آب در پشت آن بالا آمده و بر سرعت آب ضمن عبور از روی آن افزوده شود، سرریز نامیده می شود. سرریزها یکی از مهم ترین سازه های هیدرولیکی بشمار می روند که در سیستم های انتقال آب برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. سرریزهای لبه تیز ترکیبی (CSC) یکی از انواع سرریزهای جانبی هستند که با توجه به توانایی آن ها در انتقال حجم بالای آب به پایین دست، مورد توجه بسیاری از محققین در سال های اخیر قرار گرفته اند. تعیین ابعاد بهینه این سرریزها دارای اهمیت بسزایی است و بهینه نمودن وزن آن ها تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه های طرح خواهد داشت. الگوریتم ژنتیک به عنوان یک ابزار مناسب جهت بهینه سازی در بسیاری از زمینه ها مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این تحقیق سعی بر آن است تا با استفاده از الگوریتم ژنتیک ابعاد سرریزهای لبه تیز ترکیبی بهینه یابی گردد. به این منظور سرریزهای مورد استفاده در آزمایش های مارتینز (2005) مورد تحلیل قرار گرفته اند. در این راستا پس از انجام آنالیز حساسیت، ساختار مناسبی برای الگوریتم ژنتیک ارایه شده است. نتایج بدست آمده بیانگر آن است که روش الگوریتم ژنتیک از قابلیت بالایی در بهینه سازی برخوردار بوده و می تواند وزن سرریزهای لبه تیز ترکیبی را به میزان قابل قبولی کاهش دهد.

بهینه سازی، آنالیز حساسیت، سرریزهای لبه تیز ترکیبی، الگوریتم ژنتیک