فرهاد امیدوار - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه تهران غرب
لیلا زارع - استادیار گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب ایران

در تاریخ، فرهنگ، معماری و شهرسازی ایران زمین، ادبیات نقش تاثیر گذار و قابل ملاحظه ای داشته است. در این مقاله سعی بر آن بوده که ضمن نگاهی بر فضای اجتماعی فرهنگی حاکم بر زمان حافظ و عرفان و حکمت وی، مفاهیم و اصطلاحات شهرسازی و معماری در غزلیات لسان الغیب مورد توجه قرار گیرد. با توجه به مستندات و اطلاعات موجود چنین به نظر می رسد که واژه ها و عناصر شهرسازی و معماری همچون گنبد، مقرنس، کنگره، رواق و... که در دیوان لسان الغیب به وفور مشاهده می گردد برگرفته از نمادهای شهرسازی و معماری حاکم بر عصری است که ایلخانان بر ایران حکومت می کرده اند چرا که حافظ در اوایل قرن هشتم میزیسته و اوایل و اواسط این قرن مصادف با حکومت ایلخانان بوده است روش تحقیق در این پژوهش توصیفی بوده و جمع آوری اطلاعات و داده ها به صورت اسنادی صورت پذیرفته است.

حافظ، عرفان، حکمت و اخلاق، شهرسازی و معماری