ابوالقاسم شریف زاده - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
سعید غلامرضایی - عضو هیئت علمی دانشگاه لرستان
ابوالقاسم عربیون - دانش آموخته دکتری دانشگاه تهران

پایداری در کشاورزی به عوامل متعدد بیولوژیکی، اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی بستگی دارد که شناخت هر چه بیشتر آثار متقابل این عوامل می تواند در مساله پایداری از اهمیت بسزایی برخوردار باشد. در این بین توسعه پایدار گرای کشت گندم به واسطه اهمیت راهبردی، گسترده کشت و مشغله ذهنی و کاری غالب کشاورزان از جایگاه خاصی برخوردار است. لذا شناسایی سازوکارهای مبتنی بر پایداری کشت گندم ضروری می باشد. در این راستا به منظور شناخت و تبیین سازوکارهایی در خصوص پایداری نظام کشت گندم، تعداد 40 مصاحبه به صورت نیمه ساختارمند با کارشناسان ارشد و خبره وزارت جهاد کشاورزی در سطوح وزارتی و استانی صوت گرفت. نتایج نشان داد که می توان از سازوکارهای متنوعی برای دستیابی به این امر بهره گرفت که این موارد را می توان در قالب سازوکارهای اقتصادی- اجتماعی (همچون تعیین قیمت تضمینی مناسب خرید گندم، افزایش پشتیبانی و اعتبارات تخصیصی به گندم و ...)، سازو کارهای کشاورزی (تامین به موقع بذرهای اصلاح شده، سامان دهی تولید و توزیع نهاده های کشاورزی و ...)، سازوکارهای مدیریتی (سهولت درخریدن گندم کشاورزان توسط دولت، پرداخت به موقع مطالب مالی کشاورزان و ...)، سازوکارهای علمی- آموزشی (استفاده کردن از علم و تکنولوژی جدید، توسعه فعالیت های ترویجی و آموزشی کشاورزی پایدارگرا) و نیز سازوکارهای اکولوژیکی (توجه جدی مسئولان به اکولوژی، توجه به توسعه پایدار بخش کشاورزی) دسته بندی نمود.

توسعه پایدار کشاوری، نظام بهره برداری، گندم، استان فارس، تحقیق کیفی