منیژه پولادی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
امیرحسین همتی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

زن یکی از ارکان مهم جامعه تلقی می شود. ابعاد شخصیتی زن در میراث گذشته ادبی و فرهنگی گاه هویتی مبهم و پرسش برانگیز پیدا می کند. این موضوع، بی تردید ریشه در محدویت هایی دارد که نه دین ، بلکه عرف، آداب و فرهنگ اجتماعی گذشته برای زن ایجاد کرده است انعکاس تصورات و باورهای اجتماعی گذشته، پیرامون زن در برخی از آثار ادبی و اشعار شاعران بزرگ در عرصه های ادبیات فارسی و عربی نقش محوری و تعیین کننده ای داشته است. در بعضی از این آثار شاعران بر مسایل معنوی، مانند تعلیم و تربیت، آزادی، فضل، قناعت، ، هنر و ... تاکید بسیاری دارند و حضور زن را محکم و پر رنگ نشان داده اند. پژوهش مورد نظر سعی دارد دیدگاه های شاعران بزرگ فارسی و تازی را در مورد زن در فرهنگ وادبیات ایران و عرب مورد بررسی، نقد و تحلیل قرار دهد. شیوه پژوهش در این مقاله توصیفی – تحلیلی بوده است.

ادبیات تطبیقی، زن، ادبیات، فرهنگ