حسام بکتاشیان اصفهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده مهندسی عمران، واحد خمینی شهر ، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، اصفهان، ایران
عرفان جابرزاده - استادیار، دانشکده مهندسی عمران خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خمینی شهر، اصفهان، ایران
محمد رییسی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، واحد خمینی شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خمینی شهر، اصفهان، ایران

بشر همواره به دنبال راهی برای حمل و نقل کالا از محلی به محل دیگر بوده است. حمل و نقل از طریق رودخانه توسط قایق های اولیه، اولین روشی بود که بشر بدان دست یافت. هرچند که امروزه نیز حمل و نقل رودخانه ای یا دریایی ارزانترین نوع حمل و نقل می باشد، لیکن باید به این نکته توجه داشت که رودخانه و یا دریا در هر امتداد یا مسیر دلخواه وجود نداشته و بشر ناگزیر به استفاده از راه های زمینی بوده است. لیکن لزوم سرعت بیشتر در ارتباطات و همچنین سنگین تر شدن محصولات و استفاده از وسایل حمل و نقل پیش رفته تر نظیر گاری و امثال آن، سرانجام روزی بشر را به این فکر انداخت که برای عبور از دره ها و رودخانه ها، معبری ایجاد نماید که امروزه به آن پل می گوییم. در این تحقیق، مسیله طراحی پل های دوعنصری با تیر ورق I به صورت یک مسیله استاندارد بهینه سازی بیان شده است. تابع هدف، وزن نهایی عرشه پل در نظر گرفته شده است که تحت قیود مقاومت و خدمت پذیری مصالح در قالب حدود مجاز تنش و تغییر مکان براساس آیین نامه بارگذاری پل های ایران و آشتو به روش ضریب بار و مقاومت مورد بررسی قرار می گیرد.

بهینه سازی، الگوریتم ژنتیک، I شکل، پل، دوعنصری