مجید ساریخانی - استادیار گروه باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
محمود حیدریان - دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی دانشگاه شهرکرد
پروانه احمد طجری

در آغاز هزاره پنجم ق.م. سنت سفالی جدیدی (دالما)در شمال غربی ایران ظهور پیدا میکند. این سنت سفالی که شامل سفال های منقوش، سفال هایی با تزیینات حجمی (نقشکنده، فشاری و افزوده)، سفال هایی ساده و پوشش گلی غلیظ قرمز رنگ است دارای حوزه سترشگ نسبتا وسیعی از شمال غربی تا زاگرس مرکزی است. یکی از حوزه های نفوذ این فرهنگ در شرق زاگرس مرکزی دشت ملایر واقع در جنوبشرقی استان همدان میباشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی و مطالعه محوطه های در بردارنده این گونه سفالی و پراکنش و گستردگی آن در دشت ملایر است. با توجه به بررسی های که در سال های اخیر در دشت ملایر صورت گرفته است، تعداد 4 محوطه در بردارنده سفال نوع دالما شناسایی شده است. در این پژوهش در پی چگونگی ارتباط فرهنگی منطقه با مناطق همجوار در دوره مسسنگ میانی هستیم. با توجه به تعداد محدود محوطه های در بر دارنده این گونه سفالی ارتباط فرهنگی منطقه در دوره دالما با زاگرس مرکزی به صورت محدود رخ داده است و اکثریت سفال ها شامل سفال های ساده نوع دالما میباشند.

دشت ملایر، دوره مسسنگ، دالما، سفال