کورش بامداد - استادیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، ایران
معصومه عیدی پور - دانشجو کارشناسی ارشد، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارسنجان، ایران

با توجه به استفاده روزافزون از مواد رادیو اکتیو و با عنایت به اهمیت کاهش دوز دریافتی توسط افراد در معرض این مواد هدف ازانجام تحقیق اخیر ارزیابی میزان دوز دریافتی برخی از ترکیبات ردیاب در بخش پزشکی هسته ای میباشد. در این مطالعه از بیماران مراجعه کننده به بخش پزشکی هسته ای بیمارستان که برای اسکن پزشکی هسته ای از قلب و استخوان مراجعه نموده اند استفاده شده است. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول 100 نفر از بیماران اسکن قلب که مقدار دوز رادیو دارو تکنسیم 99 بین 18 تا mci 22 بستگی به وزن آنها در یافت کردند. گروه دوم 100 نفر از بیماران اسکن استخوان بودند که مقدار دوز رادیو دارو و تکنسیم 99 بین 25 تا mci 27 بستگی به وزن آنها دریافت کردند. : بر اساس نتایج حداکثر دوز در یک ساعت اول رصد شد و همچنین تفاوت شایانی بین زمان های 60 و 90 دقیقه دیده نشد، اما بین 30 دقیقه تا 90 دقیقه کاهش و شیب نسبتا شدیدی وجود دارد که نشان می دهد هنگامی که حدود یک دوم از نیمه عمر بیولوژیک رادیو دارو می گذرد افت نسبتا شدیدی در مقدار دوز بوجود خواهد آمد. همچنین پس از زمان 60 دقیقه یک افت نسبتا محسوس در دوز رصد شده از بدن بیماران دیده می شود که این بهترین زمانی است که پزشک یا پرستار بیمار می توانند بدون هیچ گونه نگرانی معاینه را انجام دهند.

پزشکی هسته ای، حفاظت پرتوی، رادیودارو