رضا مهدوی - کارشناس ارشد تغذیه طیور
مهران ترکی - عضو هیئت علمی دانشگاه رازی

این مطالعه به منظور بررسی اثر تغذیه گلیسریدهای اسید بوتیریک محافظت شده بر عملکرد، پارامترهای دستگاه گوارش خصوصیات لاشه، متابولیت های سرم و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجا گرفت. 480 جوجه گوشتی نژاد آربراکرز بدون تعیین جنسیت توسط 8 جیره آزمایشی که در آن 4 سطح اسید بوتیریک محافظت شده (صفر، یک، 2 و 3 گرم در کیلوگرم خوراک) در دوره های مختلف (آغازین، رشد و پایانی) به کار برده شده بود به مدت 7 هفته تغذیه شدند. در انتهای دوره بین گروه های آزمایشی تفاوتی در وزن بدن، اضافه وزن روزانه، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل خوراک و مرگ و میر وجود نداشت (P<0.05). وزن نسبی سینه، ران ها، چربی محوطه شکمی، کبد، کیسه صفرا، پانکراس و سکوم تحت تاثیر قرار نگرفت (P<0.05). مکمل نمودن جیره ها با اسید بوتیریک سبب افزایش وزن کل روده و بخش های مختلف آن گردید (P<0.05). بیشترین وزن نسبی روده مربوط به گروه آزمایشی SGF3 بود که فقط با گروه های آزمایشی S3 و D اختلاف معنی داری نداشت (P<0.05). گروه های آزمایشی تاثیر معناداری بر طول روده داشتند. گروه SGF3 در مقایسه با گروه کنترل طول روده بیشتری داشت (P<0.05). متابولیت های سرم بجز کلسیم (گلوکز، کلسترول، اسید اوریک، پروتئین تام و فسفر) بوسیله افزودن اسید بوتیریک به جیره تحت تاثیر قرار نگرفتند (P<0.05). استفاده از اسید بوتیریک تاثیری بر وزن نسبی طحال، بورس فابرسیوس، تیموس و درصد گلبول های سفید خون نداشت (P<0.05). pH ایلئوم توسط جیره های آزمایشی مختلف تحت تاثیر قرار نگرفت (P<0.05). در مجموع هنگام افزودن اسید بوتیریک به جیره جوجه های گوشتی در شرایط بهداشتی اثرات مثبتی بر عملکرد، متابولیت های سرم مشاهده نخواهد شد هرچند که ممکن است اثرات مثبتی روی طول و وزن روده مشاهده شود.

اسید بوتیریک، گلیسریدها، عملکرد، سیستم ایمنی متابولیت های سرم