شادی شایسته پور - کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیر کبیر
اقبال شاکری - عضو هییت علمی دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیر کبیر

سرمایه گذاری در پروژه های زیر بنایی به منظور ایجاد و توسعه ی خدمات عمومی، یکی از لازمه های رشد اقتصادی و تداوم آن در کشورها به شمار می آید. امروزه دولت ها برای توسعه پروژه های زیربنایی خود نیازمند استفاده از روش های مشارکت بخش خصوصی، مانند EPC و BOT می باشند. از موارد مهم در واگذاری این پروژه ها، مشخص و متناسب بودن الزامات و خواسته های کارفرمایی ( سطح طراحی) با مبانی و مفاهیم روش انتخابی در اسناد مناقصه آن ها است. از جمله اشکالات اساسی اسناد مناقصه، سلیقه ای و غیر همسان بودن، کمبود و ابهام اطلاعات و یا ارایه اطلاعات متضاد و متناقض می باشد که نه تنها مفید نیستند، بلکه با مبانی و مفاهیم روش انتخابی همخوانی ندارد. کیفیت و کفایت اسناد مناقصه می تواند شرایط را برای پیمانکاران فراهم سازد تا با آگاهی کامل از خواسته های کارفرما و مسیولیت های خویش، پیشنهادی با کیفیت مناسب و قابل رقابت ارایه کرده و کارایی مورد انتظار از روش اجرایی پروژه را محقق سازند. هدف محقق در این پژوهش، ارایه چارچوبی جهت تعریف حدود قابل قبول سطح طراحی ارایه شده توسط کارفرما در اسناد مناقصه پروژه های EPC و BOT می باشد تا کارفرمایان بتواند در جهت تحقق اصول، مبانی و مفاهیم روش انتخابی، اسناد مناقطه با کیفیت و کفایت لازم تهیه کرده و در مسیر دستیابی به اهداف پروژه و موفقیت آن حرکت نمایند.

اسناد مناقصه، سطح طراحی، مبانی و مفاهیم، چارچوب، EPC ، BOT