زهره قلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران ایران
احسان رنجبر - استادیار گروه طراحی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران ایران

بازآفرینی یکی از مهمترین رویکردهای معاصر است که موجب بهبود دایمی در شرایط اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و زیست محیطی در محدوده هایی که دستخوش تغییر شده اند می گردد. یکی از گونه های این رویکرد پروژه های شاخص (پرچم) است که به عنوان تسریع دهنده در فرآیند بازآفرینی شهری بکار می روند لذا موفقیت یا شکست این پروژه ها به دلیل سطح بالای مداخلات غیرقابل پیش بینی است ولیکن با وجود این درصد ریسک بالا، به دلیل سرعت بالای تحولات کماکان شاهد رشد چنین پروژه هایی در سراسر نقاط جهان می باشیم. لذا در این پژوهش برآنیم تا با بررسی فرآیند و ماهیت پروژه های شاخص و از طریق تجربه کاوی آنها، موجب افزایش اثرگذاری آنها بر بافت پیرامونشان گردیم که در همین راستا پروژه های شاخص روتردام و بیرمنگام در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. در انتهای پژوهش به یک مدل مفهومی مستخرج از این تجارب دست یافته ایم که مطالعات گواه بر این است که عوامل اقتصادی، نحوه سرمایه گذاری های بخش دولتی و خصوصی، نحوه مشارکت مردم به عنوان سرمایه های اجتماعی، اشتغال زایی، شبکه پیوسته دسترسی و حمل و نقل، زیرساخت ها، رویداد محوری، نظام کاربری ها به عنوان عوامل کلیدی در ماهیت پروژه های شاخص معرفی می شوند. لذا توجه به این مولفه ها و در نظرگیری این شاخص ها قبل از برنامه ریزی پروژه موجب اثرگذاری هرچه بیشتر بر بافت اطراف می گردد که قابلیت پیش بینی موفقیت این گونه پروژه ها را افزایش خواهد داد.

بازآفرینی، پروژه های شاخص، تجربیات جهانی، کوپ ون زوید، بیرمنگام