محمد ترابی گودرزی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران
جواد کاووسیان - استادیار گروه رواشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران
پروین کدیور - استادیار گروه رواشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران
مهدی عرب زاده - استادیار گروه رواشناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل علی روابط بین متغیرهای جوکلاس و اهمال کاری تحصیلی با تاکید برنقش واسطه ای مولفه های انگیزش تحصیلی بود. برای این منظور تعداد 291 دانش آموز دختر و پسردبیرستانی با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از بین نواحی سه گانه شهر بروجرد انتخاب شد.برای این منظور از پرسشنامه ی اهمال کاری تحصیلی لی، مقیاس انگیزش تحصیلی والرند و مقیاسترکیبی جوکلاس کورکین استفاده شد. داده های پرسشنامه با بهره گیری از روش تحلیل مسیر موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد.همچنین تحلیل مسیر و بررسی اثرات مستقیم و غیر مستقیم نشان داد که انگیزش تحصیلی درونی وبی انگیزگی نقش واسطه ای را در ارتباط بین متغیرهای جوکلاس و اهمال کاری تحصیلی ایفا می کند.اما برخلاف فرض اولیه مدل، ارتباط مستقیم معنی داری بین متغیرهای جو کلاس و اهمال کاریتحصیلی مشاهده نشد همچنین متغیرهای جو کلاس پیش بین قوی از انگیزش تحصیلی می باشد.بنابراین می توان نتیجه گرفت که توجه به بحث متغیرهای کلاس و آموزشگاه به عنوان آیتم هایبرانگیزاننده جهت بهبود پیشرفت تحصیلی و به تبع آن کاهش اهمال کاری تحصیلی ضروری می باشد.

جو کلاس، انگیزش تحصیلی، اهمال کاری تحصیلی