هادی حاجی علی - تهران دانشگاه علم و صنعت دانشکده مواد، گروه بیومواد
محمد حسینعلی پور - تهران دانشگاه علم و صنعت دانشکده مواد، گروه بیومواد
سعید کرباسی - اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان دانشکده پزشکی، گروه فیزیک و مهندس
حمیدرضا رضایی - تهران دانشگاه علم و صنعت دانشکده مواد، گروه بیومواد

یکی از مسائل مهم در سلامت انسان، از کار افتادن اندام یا بافت قسمتی از بدن است که مشکلات زیادی را برای بیماران مبتلا به بار می آورد. جهت درمان اینگونه نواقص می توان از پیوند قسمتی از بدن خود فرد و یا پیوند از بدن فردی دیگر به محل آسیب دیده بیمار استفاده نمود و گاهی هم از وسایل مصنوعی که از موادغیرزنده درست شده اند. بهره گیری شود گرچه این روش ها ممکن است موجب درمان بیمار شود ولی می تواند دارای محدودیتها و عوارضی از جمله عفونت در محل پیوند و پس زدن آن می شود. امروزه رویکرد درمانی دیگری به نام مهندسی بافت در حال پیدایش است. در مهندسی بافت سلولهای مورد استفاده و نوع داربست بسیار با اهمیت می باشند. در این مطالعه یک داربست نانوکامپوزیتی از پلیمر پلی هیدروکسی بوتیرات و نانوذرات شیشه زیست فعال ساخته شده است. جهت بررسی مورفولوژی ساختار، حضور نانوذرات شیشه زیست فعال و بررسی پیوندها از میکروسکوپ الکترونی SEM و تست FTIR استفاده شده است. که نتایج نشان می دهد این داربست ها دارای ساختارهای مناسبی جهت کشت سلولی و ارزیابی های دیگر در راستای مهندسی بافت استخوان می باشند.

داربست، مهندسی بافت استخوان، نانوکامپوزیت