محمود شیخ - دانشیار دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایران
خالد تکی زاده - دانشجوی دکتری رشد حرکتی دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایران
مصطفی محمدزاده - دانشجوی دکتری رشد حرکتی دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تهران، ایران

هدف از این پژوهش، تدوین نورم های سیاهه اختلال هماهنگی رشدی کودکان 3 تا 5 ساله ایرانی بود. نوع طرح کاربردی وروش تحقیق از نوع توصیفی است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی کودکان 3 تا 5 ساله ایرانی بودند و نمونه به صورت چندمرحله ای نسبی ، عبارت از 600 کودک واجد شرایط ذکر شده بود. والدین کودکان شرکت کننده سیاهه اختلال هماهنگیرشدی را کامل کردند. یکی از معیارهای خروج از تحقیق سطح هوش کودک بود که بوسیله آزمون ترسیم آدمک گودینافبررسی شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و سطوح زیر منحنیطبیعی و با استفاده از نرم افزار SPSS اقدام شد. دامنه نقاط تشخیصی برای جدا کردن کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدیاز 5 تا 15 درصد میباشد. به صورتیکه اگر امتیازات فردی کمتر از 5 درصد باشد، به عنوان دارای مشکل حرکتی و اگر بین 5تا 15 درصد باشد، در حد یک فرد دارای مشکل به حساب میآید. به طور کلی کودکانی که نمره بالاتر از 54 کسب کنند فاقداختلال هماهنگی رشدی شناخته می شوند. کسب نمره ای بین 46 تا 54 می تواند نشان دهنده افراد مستعد اختلال هماهنگیرشدی باشد و کسب نمره کمتر از 46 در این سیاهه نشان دهنده وجود اختلال هماهنگی رشدی است. این شاخص می تواندمعیار علمی جهت تشخیص زودهنگام اختلال هماهنگی رشدی، مداخله موثر و جلوگیری از پیامدهای ثانویه آن مانند افتتحصیلی، مشکلات عاطفی اجتماعی و ... قرار گیرد.

سیاهه اختلال هماهنگی رشدی، غربالگری، نورم