محسن صادقی مهر - استادیار (دپارتمان مکانیک) دانشگاه بوعلی سینا
مصباح الرضا شریفی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی سیناهمدان

بیشتر فعالیت روزمره در معلولیتی که از ویلچرهای دستی استفاده می کنند. توسط بالاتنه و دستها انجام می شود نتیجه این امرفعالیت مضاعف مفاصل، عضلات و بافتهای نرم در بالاتنه این افراد است افزایش فعالیت به واسطه انجام کارهای روزانه و بخصوص بارهای سیکلی حاصل از عمل راندن ویلچر، احتمال ایجاد و یا تشدید جراحت در بالاتنه را افزایش می دهد. هرچند برای کاربران ویلچر مواجه شدن با بارهای متناوب حاصل از عمل رانش ویلچر، اجتناب ناپذیر است، اما انتخاب یک الگوی حرکتی مناسب با توجه به شرایط فیزیکی هرفرد می تواند نقش موثری در کاهش ضدمات وارده داشته باشد. در این تحقیق با معرفی خصوصیات مربوط به چهارالگوهای حرکتی مختلف در راندن ویلچر، از جنبه های مختلف به مقایسه آنها پرداخته شده است و اثر تغییر الگوی حرکتی دست در عمل رانش ویلچر برفعالیت عضلات بالاتنه و نیروهای ایجاد شده در مفاصل، مورد بررسی قرار گرفته است.

الگوریتم ژنتیک، دینامیک معکوس، راندن ویلچر، مدل اسکلت عضلانی