مینا عرب بنی اسد - دانشگاه صنعتی شریف
رویا نریمانی - دانشگاه صنعتی شریف
فرزام فرهمند - دانشگاه صنعتی شریف
محمودرضا اذغانی - دانشگاه صنعتی شریف

دراین مقاله ابتدا به اهمیت جایگاه بازتوانی رباتیک و بررسی معیارهای موجود جهت توصیف روند بهبود و ارزیابی عملکرد این دستگاهها پرداخته می شود سپس نتایج EMG مربوط به 4 عضله روی دست برای 10 فرد آزمودنی با استفاده از الکترودهای سطحی و استفاده از روش Iemg بیان می شود. نتایج حاکی از آن است که برخلاف روشهای قبلی که هیچ کدام قابلیت ثبت میزان فعالیت یک عضله به طور جداگانه را ندارند . این روش میزان فعالیت یک عضله ی خاص را مطابق با آنچه که پیش بینی می شد. نشان می دهد و از این رو هم برای تطابق تئوری با نتایج تجربی و هم برای شناخت روند بهبود ( که کمک بسزایی به طراحی دستگاههای بازتوانی می کند) روشی بسیار مناسب و کم هزینه تر از روشهای قبلی است. در نهایت نیز طبق تجارب کلینیکی چندمعیار جدید برای دستگاههای بازتوانی طراحی می شود.

بازتوانی، رباتیک، سکته، EMG