نیلوفر یزدخواستی - کارشناسی ارشد طراحی شهری،دانشکده هنرومعماری واحدعلوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی تهران ایران
شیرین طغیانی - دکتری شهرسازی، استادیار،گروه شهرسازی، دانشکده هنرو معماری، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی.

مادی های شهر اصفهان به عنوان یکی از انواع لبه های طبیعی شهری شناخته می شوند که به صورت انشعاباتی سرسبز از زاینده رود بخشی از بافت و ساختار شهر اصفهان و محله های آن را شکل داده اند و به عنوان عناصر ساختاری و با نقش اکولوژیکی در مقیاس شهر و محلات آن تلقی می گردند. متاسفانه در سال های اخیر با توسعه ساخت و سازهای شهری در لبه مادی ها و تجاوز به حریم آن و مسیله دسترسی سریع و آسان سواره و نیز کمبود آب و کاهش سبزینگی موجب بروز مشکلات فرآوانی برای مادی ها به عنوان عناصر اکووژیکی و لبه طبیعی شده است. از جمله این مشکلات آلودگی های صوتی و محیطی و تشدید آلودگی هوا در این فضاها و همچنین کاهش کیفیت های زیست محیطی در لبه مادی می باشد که سبب کم رنگ شدن نقش آنها به عنوان عنصر اکولوژیکی و کاهش عملکرد تفرجی شان به عنوان لبه طبیعی شده است. درصورت ادامه روند کنونی شاهد نابودی کامل مادی ها و از بین رفتن نقش اکولوژیکی آنها و تبدیل شان به فضای بلا استفاده و یا صرفا مکان تردد سواره خواهیم بود. در این پژوهش سعی شده است تا با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از اصول طراحی اکولوژیک و اصول طراحی لبه آب و مادی ها با ویژگی های منحصر به فردشان به اصول طراحی شهری اکولوژیک در لبه مادی فرشادی دست یافت که موجب ارتقای کیفیت های زیست محیطی و عملکردی در لبه مادی گردد و قابل تعمیم به سایر مادی ها و لبه های طبیعی مشابه نیز باشد. همچنین در پژوهش کنونی وضع موجود مادی فرشادی به عنوان نمونه مطالعاتی با تکنیک swot بررسی و تحلیل شده است، سپس اصول استخراج شده در غالب چارچوب طراحی شهری و ضوابط طراحی در این مادی ارایه شده است.

مادی، لبه شهری ، طراحی شهری اکولوژیک، اصفهان