علی اکبر تقوایی - دانشیار و عضو هییت علمی گروه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس تهران
مجتبی رفیعیان - دانشیار و عضو هییت علمی گروه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس تهران
علیرضا طاهرخانی - دانشجویی کارشناسی ارشد شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری دانشگاه تربیت مدرس تهران

بازآفرینی فرهنگ- مبنا را میتوان اصلی ترین رویکرد بازآفرینی شهری در دو دهه اخیر دانست .کاربست فرهنگ در جایگاهی راهبردی، و با هدف دستیابی به سازوکاری اقتصادی و پررونق که میتواندمتضمن اهداف توسع های باشد و چهره ای فرهنگ گرا برای شهرها ترسیم کند،رویه ای است که در چارچوب بازآفرینی شهرها به آن اهمیت فراوانی داده شده است .بازآفرینی فرهنگ مبنا، با طرح مفاهیم پایه ای مانند استفاده از حوزه های نوآورانه اقتصادی و آنچه صنایع خلا6ق نامیده میشود، به این نکته اساسی میرسد که میتوان در بافتهای درونی و هسته های مرکزی شهرها، با اطمینان به نتایج فرآیند بازآفرینی، از رهیافت فرهنگی و ویژگی های مثبت آن بهره جست . این رهیافت، به کالبد دیروز احترام می گذارد و ساختارهای نو را در همخوانی با ساختارهای دیروز، به این ترکیب میافزاید و محتوا و کارکردی را ارایه میدهد که روساخت آن جریان فرهنگی و اجتماعی، و زیرساخت آن، سازوکاریکاملا0 اقتصادی و پربازده است .چنین نگاهی موجب رسیدن به نوعی همگرایی در هدف و وسیله بازآفرینی شهری میشود .در این مقاله ، از نگاهی نظری و نظریه ای به بازشناسی ابعاد رهیافت فرهنگ- مبنا در بازآفرینی شهری پرداخته شده است.

بازآفرینی شهری، بازآفرینی فرهنگ مبنا ، نوسازی شهری، باززنده سازی شهری،استانبول