هادی مهدیخانی - دانشجوی دکتری گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم ایزدی دربندی - عضو هییت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی راستگو - عضو هییت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کافی - عضو هییت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی اثر شوری آب مخزن سمپاش بر کارایی علف کش گلایفوسیت جهت کنترل سلمه تره (Chenopodium album L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شوری آب مخزن سمپاش در چهار سطح 0، 50، 100 و 150 میلی مولار و دزهای مختلف علف کش گلایفوسیت در هفت سطح 0، 50، 75، 100، 150، 200 و 250 درصد مقدار ماده موثره بود. صفات درصد بقاء، ارتفاع بوته، وزن تر و وزن خشک چهار هفته بعد از سمپاشی اندازه گیری شد. براساس نتایج آزمایش دز- پاسخ، دز لازم برای کاهش 90 درصد بقاء، 410/24 گرم در هکتار ماده موثره بود که به عنوان دز موثر انتخاب شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری آب مخزن سمپاش، درصد بقاء سلمه تره به طور بسیار معنی داری (0/01≥P) افزایش یافت در حالی که شوری آب مخزن سمپاش تاثیر معنی داری (0/05≥P) بر ارتفاع و وزن تر داشت و تاثیر معنی داری بر کاهش وزن خشک نداشت. بین دزهای مختلف گلایفوسیت اختلاف بسیار معنی داری (0/01≥P) برای تمامی صفات وجود داشت ولی اثر متقابل شوری آب مخزن سمپاش و غلظت گلایفوسیت روی صفات مذکور معنی دار نبود.

دز موثر، راندآپ، زیست توده، سلمه تره و کیفیت آب