علی بابایی - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج
امین کریم پورعلی آباد - دکتری حقوق خصوصی، استاد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج

یکی از مسایلی که در عقد نکاح مطرح میشود اختلاف زوجین در خصوص نوع عقد است. با توجه به اینکه در حقوق و فقه دو نوع عقد دایم و منقطع آمده است، لذا آثار این دو با هم متفاوت است. و این بحث مطرح میشود که در صورت اختلاف در نوع عقد نکاح تکلیف چیست وهمچنین در خصوص شروطی که ضمن عقد آمده است وضعیت به چه صورت خواهد بود در خصوص اختلاف در نوع عقد دو نظر عمده وجوددارد. بعضی از فقها و حقوقدانان اصل را بر دوام می دانند، و بعضی دیگر اصل را بر موقت گذاشته اند. با بررسی های صورت گرفته این نتیجه حاصل شده که اصل بر دوام است و نظر مشهور فق ها و حقوقدانان نیز بر این است و در مورد اختلاف در شرط هم در صورت عدم توافق سه حالت قابل تصور است، اول اینکه یکی از طرفین در دادگاه برای اثبات ادعای خود مبنی بر وجود شرط دلیل و بینه اقامه می نماید. دوم، یکی از طرفین جهت اثبات ادعای خود به قسم متوسل می شود. سوم، حالتی که هیچ یک از طرفین دلیل و بینهای ندارند و به قسم نیز متوسل نمی گردند. در این حالت با توجه به اینکه در انعقاد شرط مانند عقد طرفین باید قصد و رضا داشته باشند، لذا به دلیل عدم تطابق دو اراده شرط باطل خواهد بود، ولی باطل شدن شرط صدمه ای به اصل عقد نخواهد زد.

عقد، نکاح دایم، نکاح موقت، شرط، قصد، رضا، نوع عقد، اختلاف در عقد