ارش مقامی - گروه مهندسی شیمی و پلیمر، دانشکده فنی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
نوشین قلی پور زنجانی - پژوهشکده شیمی و پتروشیمی، پژوهشگاه استاندارد، کرج، ایران
فرهاد خراشه - دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

در حال حاضر حذف بی فنیل های پلی کلرینه (PCB) از روغن های ترانسفورماتور، تجهیزات آلوده به ترکیبات PCB خاک و آب های آلوده، یکی از اهداف زیست محیطی مهم می باشد. با توجه به پایدار بودن شیمیایی و حرارتی این ترکیبات و مخاطراتی که در دراز مدت روی سلامتی موجودات زنده و از بین رفتن محیط زیست و اختلال در اکو سیستم دارند، روش های مختلف حذف آنها که علاوه بر کم هزینه بودن، منجر به تولید فراورده های قابل استفاده در صنایع دیگر شود و پساب های سمی ایجاد نکند، مورد توجه می باشد. در این پژوهش روش های سوزاندن، دفن زباله های آلوده و به ویژه روش های جدید حذف شیمیایی بررسی شده است. در این روش ها عموما از کاتالیست های فلزات واسطه، فلزات نجیب و نانو ذرات فلزی و ... روی پایه های کاتالیستی متخلخل( برای ایجاد سطح مناسب واکنش) و افزایش میزان انتقال جرم در مجاورت گاز هیدروژن یا نیتروژن استفاده می شود. بررسی ها نشان می دهد معمولا حذف PCB ها از خاک و رسوبات آلوده در مجاورت کاتالیست های حاوی آهن و حذف PCB ها از روغن های آلوده، در مجاورت کاتالیست های حاوی Pd و Pt رفتارهای مناسبی نشان میدهند. ضمنا این فرایندها عموما غیر مخرب بوده و منجر به ترکیبات هیدروکربنی با ارزش افزوده می شوند. در برخی موارد، محصول نهایی شامل هیدروکربن های آروماتیکی بی فنیل است که در صنایع دیگری مانند صنایع دارویی، غذایی و سنتزهای آلی نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

بی فنیل های پلی کلرینه، PCBs، کاتالیست، کلر زدایی، روغن ترانس