محمدمهدی نجفی زاده - گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
محمد احسانی فر - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
حسین صالحی - گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

در صنعت خودروسازی، طراحی ابزارآلات تولید از اهمیت بالایی برخوردار است. فیکسچر های جوشکاری بدنه خودرو از مهمترین و کلیدی ترین ابزار تولید هستند.جهت همگذاری دقیق و بی حرکت نمودن قطعات گوناگون و در عین حال دقت بیشینه در این فرآیند از فیکسچر استفاده می گردد. در طراحی فیکسچر دو موضوع مهم و اساسی وجود دارد: تولید با دقت و سرعت بالا. برای دستیابی به این اهداف نیاز به طراحی فیکسچر به همراه محاسبات مورد نظر در زمینه های ارگونومیکی، آنالیز تنش، محاسبه دفرمگی و جلوگیری از تغییر شکل می باشد.برای این منظور با استفاده از پین های موقعیت دهنده و سطوح قرار اقدام به موقعیت دهی صحیح و دقیق می شود. نیاز به دسترسی سهل و راحت اپراتور انسانی و یا ربات برای انجام عملیات جوشکاری و یا سایر عملیات مانند پرچکاری و یا پیچ کردن همیشه جزء مهمترین مباحث در این زمینه بوده است.با کاهش و بهینه سازی تعداد سطوح قرار می توان دسترسی سهل تر و بهینه تری برای انجام فرآیند داشت.علاوه بر این کاهش وزن ابزار و همچنین هزینه های تولید از اهداف ثانویه می باشند. انتخاب بهینه ترین سطوح قرار بهترین راه حل برای رسیدن به اهداف مطروحه می باشد.در این نوشتار روشی برای بهینه نمودن جایگاه و شمار سطوح قرار پیشنهاد می شود.

فیکسچر، BIW، بهینه سازی ؛ سطح تکیه گاهی ؛ قطعه کار قابل انعطاف ؛ بدنه خودرو