ایرج برهانی - مدیرعامل، شرکت رونیکا، توکیو، ژاپن
فردین جعفرزاده - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

آسیب پذیری شبکه های ارتباطی و اطلاع رسانی به عنوان یکی از ارکان شبکه های حیاتی در اثر وقوع زلزله یکی از مواردی مهمی است که باید در ارزیابی تاب آوری کلان شهرها مدنظر باشد. این موضوع در مورد اکثر شهرهای ایران موضوعیت دارد. در حال حاضر روش ارتباطی در شبکه های شهری کشور روش نقطه به نقطه point to point است که در اثر وقوع زلزله های محتمل و یا آسیب های دیگر عملکرد آن ها می تواند به طور نسبی و کامل مختل گردد. یکی از راه حل های مناسب برای دفع این مشکل و افزایش سطح تاب آوری کلان شهرها استافده از مراکز و شبکه گسترده داده ها است بدیهی است که در این راستا علاوه بر سازمان ها و ارگان های دولتی و حکومتی، بخش خصوصی و شرکت های بین المللی می توانند سرمایه گذاری نمایند. در این مقاله ضمن مقایسه این دو روش، توضیحاتی در مورد روش توصیه شده و مزایای آن ارایه شده است.

بحران، کلانشهر، زلزله، شبکه های ارتباطی، مراکز داده ها