سید مجید عبداللهی - دانشگاه پیام نور تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه علوم تربیتی.
بی بی عشرت زمانی
عیسی ابراهیم زاده
حسین زارع

از جمله عوامل اصلی در زمینه پیاده سازی آموزش مجازی در دانشگاه ها اساتید گروه های آموزشی هستند. با این وجود بسیاری از مطالعات، مقاومت اساتید در مقابل پذیرش فناوری های آموزشی جدید را به عنوان مانع و مشکلی اساسی برای رشد برنامه ها ی آموزش مجازی گزارش کرده اند. اساتید اغلب نگرانی ها و مشکلاتی را در جهت شرکت در آموزش مجازی – از قبیل فقدان زمان آزاد، فقدان ارائه حمایت لازم و ارزشگذاری عملی به تلا ش خود از سوی موسسه و فقدان کارآموزی– بیان می کنند. با این وجو د فهرست عوامل بازدارنده مشارکت اساتید در آموزش برخط بسیار طولانی بوده و رفع هر یک از این عوامل نیازمند اتخاذ راهکارهایی متناسب با فضای موسسات آموزشی است . بنابراین محقق برای ثبت عوامل مختلفی که در تحقیقات در این زمینه یافته می شوند آن ها را در سه گروه عمده شامل بازدارنده های شخصی (مرتبط با ویژگی های فردی و عادات رفتاری اساتید) بازدارنده های نگرشپی (مرتبط با نگرش اساتید به ویژگی های ذاتی محیط یادگیری در دوره های آموزش مجازی) و بازدارنده های زمینه ای (مرتبط با عدم ارائه حمایت ها ی فنی و سازمانی لازم از سوی موسسه برگزار کننده دوره ها به اساتید) تقسیم بندی نموده و به ارائه راهکارهایی مناسب در جهت غلبه بر این مشکلات می پردازد.

آموزش مجازی، مشارکت اساتید، بازدارنده ها ی شخصی، بازدارنده های نگرشی، بازدارنده های زمینه ای