ناصر مهردادی - دکترای عمران-عضو هییت علمی -استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
اکبر امامی - دانشجوی دکتری محیط زیست گرایش آب و فاضلاب دانشگاه تهران

وضعیت مطالعات و بررسیهای انجام شده بر روی مواقع بحرانی درایران نشان می دهد که در کشور ما اولین و محتمل ترین حالت بحرانی مربوط به زمانهای وقوع زلزله می باشد. تاریخچه زلزله ها ، نمایانگر وقوع زلزله های شدید با بزرگای بیشتر از 7 ریشتر در شهرهای مختلف ایران از جمله شهر تهران در سال های گذشته بوده که دراین رابطه و در جهت تفهیم بهتر در این مطلب سعی گردیده است با محوریت یکی از مناطق شش گانه آبفای شهر تهران که عمده بافت فرسوده شهر در آن قرار گرفته به طرح موضوع انواع آبرسانی اضطراری در مواقع زلزله پرداخته و در ادامه مخازن ویژه (همیشه در مدار شبکه توزیع ) را مورد تایید قرار داده و اثر آن را در جهت تامین کمی و کیفی آب در این مواقع نشان دهیم.برآوردهای آژانس همکاریهای بین المللی ژاپن یا جایکا ( (1JICA حاکی از آن است که در صورت وقوع زلزلهای حدود 7 ریشتر در شرایط موجود، حدود 4 میلیون نفر از شهروندان تهران برای مدت حدود 82 روز بدون آب آشامیدنی لوله کشی خواهند بود؛ در صورتی که با اجرای طرح های آبرسانی اضطراری انتظار می رود جمعیت بی آب به حدود یک میلیون نفر و زمان نیز به مدت 30 روز کاهش یافته و حدود 400 میلیون دلار صرفه جویی در هزینه ها و خسارات پس از زلزله احتمالی شهر تهران بوجود خواهد آمد.

بحران، مخازن اضطراری ،زلزله ،بهینه سازی،شبکه توزیع آب