سیدمحمدرضا داودی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کنترل و علایم، دانشگاه علم وصنعت ایران
محمدعلی صندیدزاده - دانشیار دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم وصنعت ایران

امروزه حمل و نقل ریلی توسعه چشمگیری در سرتاسر دنیا داشته است. در این نوع حمل و نقل مهمترین اصلی که باید در نظرگرفته شود، امنیت و حفظ جان مسافرین است، از این رو بحث ایمنی در کنترل قطارها مطرح میشود. یکی از مهم ترین بخش های ایمنی هر شبکه ریلی درکشورهای مختلف سیستم ترمزگیری ناوگان ریلی میباشد. کلیه مراحل به کارگیری ترمز در سیستم های مدرن امروزی با کمک سیستمی به نامATP1 صورت میگیرد. این سیستم از واحدهای مختلفی تشکیل شده است. یکی از مهم ترین بخشهای این سیستم واحد کنترل و به کارگیری ترمز است که VDX2 نامیده میشود. این بخش از سیستم حفاظت اتوماتیک قطار را میتوان حیاتی ترین بخش سیستم دانست، تمام موارد فوق محققان را به سمت افزایش ایمنی سیستم ATP سوق میدهد، بنابراین بهبود ایمنی واحد کنترلکننده ترمز از اهمیت خاصی برخوردار است. از این رو تمام تلاش کلیه تولیدکنندگان تجهیزات ایمنی قطار، بالابردن سطح ایمنی در فرآیند ترمزگیری توسط سیستم ATP میباشد.یکی از روش های افزایش ایمنی سیستم ارایه راهکاری در جهت خود چک بودن واحد به کارگیری ترمز بوده است. در این مقاله سعی شده است ایمنی سیستم کنترل ترمز قبل و بعد از خود چک بودن رابط ترمز، مورد ارزیابی کیفی قرارگیرد.

سیستم حفاظت اتوماتیک قطار، ایمنی، کنترل ترمز، VDX