مریم بهمنی - دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید باهنرشهرکرد

عرفان، مجموعه ای از باورها و تلاش های دیرینه بشر در طلب هستی و جست وجوی حق است و عارف کسی است که برای یافتن حق و هستی مطلق، قدم در راه او می گذارد و در پرتو عشق الهی مراحل سیر و سلوک را طی می کند. عرفان شامل دو بخش نظری و عملی است. عرفان نظری عبارت است از جهان بینی عارف و نگرش او نسبت به هستی و جایگاه انسان در آن و بخش عملی عرفان، سیر و سلوک های او را در مسیر رسیدن به حق دربر می گیرد. این پژوهش نیز در پی آن است که ضمن تحقیق درمورد سرگذشت باباطاهر همدانی، مراحل عرفان و سلوک عاشقانه او را مورد بررسی قرار داده و درباره تعینات عرفانی این شاعر سوخته دل، بحث و گفتگو نماید.

ادبیات، عرفان، تصوف، دوبیتی، باباطاهر