غلامرضا هاتفی مجومرد - مدرس دانشگاه فرهنگیان یزد

سبک زندگی، اساسا به حوزه افعال انسان برمی گردد و برآمده از جهان بینی، هست و نیست های بنیانی یک تفکر است. بنیان های هستی شناسی، بایدها و نبایدهای هر اندیشه ای را تعریف و به آن شکل می دهد. ساحت های فردی و اجتماعی انسان با توجه به بایدها و نبایدهای مبتنی بر هستی شناسی همان اندیشه و تفکر شکل می گیرد و نوع روابط حاکم بر فرد و اجتماع با توجه به نوع هستی شناسی افراد تفاوت خواهد کرد. سبک زندگی در آیین اسلام همانند درختی است که ریشه آن، باورها و اندیشه ها و ساقه و شاخه هایش، ارکان و وظایف اعضای خانواده می باشد. از این رو، سبک زندگی دارای ابعاد زیادی است. پژوهش حاضر درصدد بررسی سبک زندگی ایرانی اسلامی در پرتو اندیشه های حضرت امام خمینی(ره) است. امام با تمسک به همین آیین رهایی بخش در آثارش، به بیشترین جنبه حیات بشری توجه کرده است. شناخت خداوند، اتحاد، بصیرت، پرهیز از تنبلی، پرهیز از عیب جویی، تواضع، حرص، عشق به دنیا، ریا، علم، قناعت، مبارزه با ظالم و نفس به عنوان رذیله اخلاقی و چندین و چند سفارش دیگر در راه اعتلای انسان، باعث گردیده است؛ محتوای آثارش سبکی از زندگی را به مخاطبان خویش ارایه دهد. آنچه آثار امام را درباره سبک زندگی ایرانی-اسلامی متمایز می سازد، این است که او با بهره گیری از آیات نورانی قران بر شکوه و حشمت آثارش افزوده است. وی با طبع بلند خویش، مضامین قرانی را با هنر ذاتیش در هم آمیخته است. نگارنده برآن است با کنکاش در آثار امام، نمودهای سبک زندگی اسلامی را فرا روی پویندگان قرار دهد.

امام خمینی(ره)، سبک زندگی ایرانی- اسلامی، آثار نظم و نثر،