سمیه هارون رشیدی - کارشناسی ارشد،مدیریت بازرگانی،دانشگاه شهیدچمران اهواز
علی مهرابی - استادیار،دانشکده اقتصاد و مدیریت ، دانشگاه شهیدچمران اهواز
فرج اله رحیمی - استادیار، دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه شهیدچمران اهواز
عیسی جعفری - کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات

امروزه شرکت ها مجبورند بین تمرکز سود از یک طرف و تمرکز بر موضوعات دیگری همچون مباحث اجتماعی و زیست محیطی یک راه را انتخاب کنند. گزارشگری پایداری، دستاوردهای محیطی، اجتماعی و اقتصادی یک شرکت می باشد و نشان می دهد که واحد تجاری با در نظر گرفتن این موضوعات، چگونه طرح های توسعه را در آینده به مرحله اجرا در می آورد. نقش ارزیابی چرخه حیات محصولات از جمله ملاحظات این نوع گزارشگری است. گزارشگری پایداری به سهامداران و ذینفعان، این اطمینان را می دهد که مخاطرات غیر مالی و فرصت های مرتبط با بخش های مختلف سازمان، طبق یک برنامه اصولی مورد شناسایی قرار گیرد. چهارچوب گزارشگری پایداری را از دیدگاه متنوع و بر اساس رهنمودهای سازمان بین المللی میتوان مورد بررسی قرار داد و اهمیت این نوع گزارشگری تا حدی که در قوانین برخی کشورها، به صراحت به انجام آن اشاره شده است

پایداری کسب و کار، شاخص های پایداری کسب و کار، گزارشگری پایداری، عملکرد پایدار