سیدرضا هاشمی - کارشناس بهداشت محیط مرکز بهداشت کوهرنگ
حسین علیدادی - دانشجوی دوره دکترای بهداشت محیط - دانشکده بهداشت اصفهان و عضو هیات علم
فردوس کردمصطفی پور - دانشجوی دوره دکترای بهداشت محیط - دانشکده بهداشت اصفهان و عضو هیات علم
حمیدرضا پورزمانی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد بهداشت محیط - دانشکده بهداشت اصفهان

رابطه بین گردشگری و محیط زیست رابطه پیچیده ای است این پدیده در بردارنده فعالیتهای زیادی است که میتواند اثرات زیانباری بر محیط زیست داشته باشد. مواردی همچون آلودگی آب توسط فاضلابها، تولید زباله توسط گردشگران، زیانهای زیست محیطی حاصل از تخریب زمینها و آلودگی هوا و صدا ناشی از حرکت هواپیماها و اتومبیلها از جمله این اثرات می باشند. سفر به مناطق مختلف بیش از هرچیز نیازمند توسعه زیربنایی همچون راهسازی، ایجادهتل و امکانات مشابه می باشد که اجرای این برنامه ها موجب بهره برداری بیشتر از منابع طبیعی و نیز آلودگی آب، هوا و در کل محیط زیست خواهد شد. همچنین رشد توریسم باعث افزایش میزان تقاضای انرژی و معمولا تخریب محیط زیست را در بردارد. بهم خوردن تعادل اکولوژیکی محیط، تغییر کاربری اراضی بخصوص اراضی کشاورزی، کاهش ارزشهای زیبایی و معماری، از بین رفتن چشم اندازها و توسعه شهری نیز از دیگر عوارض گسترش توریسم می باشد. یکی از روشهای مهم اصلاح بخش گردشگری و سازگاری آن با محیط زیست توجه به خود نظمی و استفاده از ضوابط داوطلبانه در خصوص مسائل زیست محیطی در این صنعت است. انتخاب و طراحی مناسبترین سیستم های آب و شبکه فاضلاب، ارائه راهکارهای فنی جهت دفع مواد زاید جامد، راهکارهای فنی در مورد آلودگی هوا و صدا، جانمایی ساختمانها، بناها و تسهیلات و ارائه راهکارهایی در خصوص انتخاب، طراحی و مدیریت پارکهای ملی و رعایت استانداردهای طراحی، ساخت، کنترل و توسعه از جمله مطالب مورد بحث در این مقاله می باشد.

محیط زیست، گردشگری، راهکارها، معضلات