کامران رضائی زاده مهابادی - مدرس دانشگاه ایوانکی
آناهیتا مختاری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه ایوانکی

امروزه کلان شهرهایی که ما در آنها زندگی میکنیم دچار مشکلات فراوانی شده اند که این مشکلات بر اثر عوامل مختلفی چون افزایش جمعیت، افزایش شهرنشینی، دوری و عدم هماهنگی با طبیعت و... شکل گرفته اند. این معضلات می توانند پیامد های جبران ناپذیری برای نسل های آینده و بقای زندگی بشریت بر روی کرهی زمین داشته باشند. در این راستا ارایه راهکارهایی برای مقابله با این معضلات، از مهمترین اقدامات برای حفظ بقای بشر است. کشاورزی شهری میتواند یکی از راه حل های بنیادی برای حل بخشی از این مشکلات باشد. فواید بسیاری در به کارگیری کشاورزی شهری حاصل میشود که از جمله ی آن می توان به بهبود کیفیت زندگی شهروندان با تاثیر بر سلامت جسمی و روانی آنها، تامین امنیت غذایی همه اقشار جامعه شهری، کاهش آلودگی های زیست محیطی و ... اشاره کرد. پس از بررسی مطالب گفته شده درزمینه ی کشاورزی شهری و نقش موثر آن در ارتقا کیفیت محیط زیست،ایجاد محیط های شهری با الگوهای کشاورزی شهری پیشنهاد شده است که از الزامات تضمین امنیت و سلامت غذایی، تداوم بقای بشریت، حفظ محیط زیست و در نهایت آسایش انسان ها می باشد. روش تحقیق در این مقاله از نوع مطالعات کتابخانه ای بوده و از آنجایی که کشاورزی شهری راهی برای دستیابی به پایداری شهری است، هدف مقاله حاضر نیز توسعه کشاورزی شهری برای رسیدنبه توسعه پایدار شهری می باشد.

کشاورزی شهری، امنیت غذایی، کیفیت محیط زیست، توسعه پایدار شهری